Czy jesteś w kryzysie i potrzebujesz psychoterapii?

Kryzys jest nieodłącznym elementem życia, przeżyciem zarówno uniwersalnym z uwagi na powszechność jego występowania (powodowany zmianami technologicznymi, społecznymi, ekonomicznymi i politycznymi), jak i wyjątkowym, ze względu na niepowtarzalność subiektywnego doświadczenia. Można negować jego istnienie na wiele sposobów; nie widząc, nie czując, nie słysząc. Warto jednak przyjrzeć mu się z bliska, by zrozumieć w jakich sferach przynosi najwięcej cierpienia.

Zapraszamy wszystkich, którzy szukają profesjonalnej pomocy dla siebie i swoich bliskich w różnych sferach:

• Relacyjnej i intymnej: czujesz, że wchodzisz w relacje, które są źródłem cierpienia i niepokoju, wiążesz się z niedojrzałymi osobami, które nie są zdolne do empatii, troski, opieki, Twoje relacje są niestabilne i chwiejne lub sztywne i niezmienne, czujesz się ciągle zazdrosny/a o partnera lub doświadczasz nadmiernej zazdrości ze strony partnera, boisz się utraty, zabiegasz o uwagę lub nie umiesz się zaangażować w związek, często się konfliktujesz i wybuchasz albo unikasz konfrontacji i obrażasz się, i czujesz lęk przed bliskością, nie czerpiesz satysfakcji z seksu, masz trudności w łączeniu seksualności z intymnością emocjonalną
• Emocjonalnej: trudno Ci określić swoje potrzeby, masz poczucie wyczerpania, pustki, niekompletności lub nadmiernego zaabsorbowania sobą, nie rozumiesz siebie, nie wiesz, co czujesz i dlaczego tak jest, masz zaburzone poczucie własnej wartości – nierealistycznie niskie lub nieracjonalnie podwyższone, w warunkach stresu masz poczucie bezbronności, niekompetencji, nie potrafisz kontrolować ani regulować swoich zachowań ani emocji – gniewu, złości i innych silnych afektów, kontrolujesz się nadmiernie, kumulujesz emocje, nie potrafisz ich wyrażać w sposób satysfakcjonujący, co zakłóca relacje z innymi ludźmi
• Rodzinnej: jesteś przemęczony/a, masz poczucie, że wszystko wymyka Ci się spod kontroli, czujesz trudne emocje do swojego dziecka, czujesz, że się poświęcasz, boisz się, że nie jesteś wystarczająco dobrym rodzicem, nie chcesz być jak Twoja matka/ojciec i popełniać tych samych błędów, wydaje Ci się, że nie masz wpływu na swoje dziecko, Twoje dziecko się samookalecza, czujesz się niesłuchany/a, nie dogadujesz się z mężem/żoną co do tego, jak wychowywać dzieci, często się konfliktujecie, wybuchasz z powodu drobiazgów, panuje trudna do zniesienia atmosfera w rodzinie, nie wiesz, jak się komunikować, czujesz się osamotniony/a, trudno Ci znaleźć wspólną przestrzeń do rozmowy
• Zawodowej: czujesz, że praca, którą wykonujesz nie przynosi Ci satysfakcji lub jest ponad Twoje siły i możliwości, jesteś wyczerpany/a, nie umiesz się zorganizować ani planować, nie umiesz wzbudzić w sobie motywacji, nie dogadujesz się z ludźmi, nie potrafisz odmawiać i bierzesz na siebie zbyt wiele, nie umiesz się skupić, ciągle myślisz o pracy, nie umiesz odpoczywać, praca spędza Ci sen z powiek, boisz się każdego kolejnego poniedziałku, czujesz nieustające napięcie w ciele, masz problemy zdrowotne
• Egzystencjalnej: masz poczucie braku sensu i celu, doświadczenie kruchości i skończoności życia, doświadczasz choroby, śmierci, żałoby